Na sprzedaż zespół pałacowo-hotelowo-parkowy z ogromnym potencjałem, oferujący doskonałą lokalizację i niepowtarzalny klimat, położony w malowniczej miejscowości Zatory, niedaleko Serocka.
Inwestycja idealna pod centrum konferencyjne, hotelowe, uczelnię lub luksusowy dom opieki, z doskonałym dostępem do Warszawy – zaledwie 40 km. Zespół pałacowo-hotelowo-parkowy oferuje ogromny potencjał, który może zostać zaadoptowany na różnorodne cele, łącząc komfort, prestiż i bliskość stolicy. Przestronna nieruchomość w malowniczym otoczeniu to doskonałe miejsce na realizację inwestycji w branży turystycznej, edukacyjnej lub medycznej.
Budynek dworku składa się z dwupiętrowego budynku. Ostatnia kondygnacja to klasyczna mansarda, podpiwniczony, wpisany do rejestru zabytków w 1962 roku. Powierzchnia użytkowa dworku to 2 147 mkw.
Dach pokryty dachówką i blachą miedzianą. Wykonanie z cegły. Stara część pałacu ma nową elewację.
Obok pałacu został nowo wybudowany kompleks hotelowy w stanie deweloperskim, zamkniętym. Powierzchnia kompleksu hotelowego to 6 602 mkw. Obiekt hotelowy jest w tej chwili docieplany styropianem lambda 0,030 o grubości 20 cm.
Niedaleko części hotelowej znajdują się:
- spichlerz 1 003 mkw. z końca XIX wieku,
- budynek starej gorzelni 1 575 mkw.,
- stajnia 499 mkw.,
- młyn 165 mkw.,
- magazyn spirytusowy 688 mkw.,
- chlewnie 1 906 mkw.,
- lodownia w oryginalnym stanie 553 mkw.,
- budynek gospodarczy,
- wozownia oraz stajnia 444 mkw.
Całość otacza park z początku XIX wieku. W kompleksie duży staw zasilany rzeką. Całość ogrodzona, posiada trzy bramy wjazdowe. Na terenie nieruchomości znajduje się 11 pomników przyrody.
Trochę historii. Dworek w stylu barokowo klasycystycznym zbudowany został w latach 1739-1801. Był przebudowywany w połowie XIX wieku. Należał do rodziny Przyłubskich. W latach 1911-1925 właścicielami majątku byli Maciej i Krzysztof Radziwiłłowie. Od 1925 roku właścicielem byli Maria i Piotr Bagniewscy, którzy ufundowali kościół stojący nieopodal posiadłości. W czasie wojny nieruchomość była zajęta przez okupantów a od 1944 roku, kiedy pałac zasiedliły wojska radzieckie, zaczęła się dewastacja majątku. Po wojnie w nieruchomości mieszkali pracownicy PGR. Od lat 80 XX wieku rozpoczęła się renowacja zabudowań i przywracanie dawnego blasku.
